جوش زیر پوستی یک بیماری پوستی بسیار شایع است که به دلیل بسته شدن منافذ پوست رخ می‌دهد. نوجوانان و بزرگسالان جوان اغلب به جوش زیرپوستی یا آکنه مبتلا می‌شوند، اما ممکن است در دوران بزرگسالی نیز برای بسیاری از افراد رخ دهد. در حال حاضر روش‌های درمانی برای از بین بردن این بیماری و جلوگیری از ایجاد جای زخم وجود دارد که در این مقاله آنها را بررسی خواهیم کرد.
جوش زیرپوستی چیست؟
آکنه یک بیماری شایع پوستی است که در آن منافذ پوست شما مسدود می‌شود. انسداد منافذ باعث ایجاد جوش‌های سرسیاه، سرسفید و دیگر انواع جوش می‌شود. جوش‌ها برآمدگی‌هایی پر از چرک و گاهی دردناک روی پوست شما هستند.
![همه چیز در مورد جوش زیر پوستی]()
انواع آکنه چیست؟
انواع مختلفی از جوش زیرپوستی وجود دارد، از جمله:
• آکنه قارچی (pityrosporum folliculitis): آکنه قارچی زمانی اتفاق می‌افتد که مخمر در فولیکول‌های موی شما جمع شود که می‌تواند دارای خارش و التهاب باشد.
• آکنه کیستیک: آکنه کیستیک باعث ایجاد جوش‌های عمیق و چرکی می‌شود و می‌تواند زخم ایجاد کند.
• آکنه هورمونی: آکنه هورمونی در بزرگسالانی که تولید بیش از حد سبوم دارند و منافذ آنها را مسدود می‌کند، ظاهر می‌شود.
• آکنه ندولار: آکنه ندولار شکل شدیدی از آکنه است که باعث ایجاد جوش در سطح پوست و توده‌های حساس و ندولار در زیر پوست شما می‌شود.
همه این اشکال جوش زیرپوستی می‌توانند بر اعتماد به نفس شما تأثیر بگذارند و برخی از آنها حتی می‌توانند منجر به آسیب دائمی پوست به شکل زخم شوند. بهتر است زودتر از یک روش درمانی خانگی، مانند خرید کرم مرطوب کننده مخصوص و یا در شرایط اورژانسی از پزشک کمک بگیرید تا آنها بتوانند بهترین گزینه درمانی را برای شما تعیین کنند.
جوش زیرپوستی در چه کسانی رخ می‌دهد؟
جوش زیرپوستی معمولاً همه را در مقطعی از زندگی تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری در میان نوجوانان و بزرگسالان جوان که تحت تغییرات هورمونی قرار می‌گیرند شایع‌تر است، اما می‌تواند در بزرگسالی نیز رخ دهد. آکنه بزرگسالان در بین شایع‌تر است. اگر سابقه خانوادگی آکنه دارید، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن باشید.
آکنه چقدر شایع است؟
اگر آکنه دارید، بدانید که تنها نیستید. این نوع جوش زیرپوستی شایع‌ترین بیماری پوستی است که افراد تجربه می‌کنند. تخمین زده می‌شود 80 درصد از افراد 11 تا 30 ساله حداقل به شکل خفیف به آکنه مبتلا شوند.
جوش زیرپوستی در کدام قسمت بدن ظاهر می‌شود؟
رایج‌ترین مکان‌هایی که ممکن است آکنه داشته باشید عبارتند از:
- صورت.
- پیشانی.
- قفسه سینه.
- شانه‌ها.
- قسمت بالایی کمر.
علی رغم اینکه غدد چربی در سراسر بدن شما وجود دارند، محل‌های رایج آکنه جایی است که غدد چربی بیشتر هستند.
![علائم جوش زیر پوستی]()
علائم جوش زیرپوستی
علائم آکنه بسته به شدت بیماری شما متفاوت است:
• جوش‌های سرسفید (منافذ بسته بسته)
• جوش‌های سر سیاه (منافذ باز بسته)
• برآمدگی‌های کوچک قرمز و حساس (پاپول)
• جوش که پاپول هایی با چرک در نوک آنها هستند
• توده‌های بزرگ، جامد و دردناک زیر پوست (ندول ها)
• توده‌های دردناک و پر از چرک زیر پوست (ضایعات کیستیک)
علل بوجود آمدن جوش زیرپوستی
چهار عامل اصلی باعث ایجاد آکنه می‌شوند:
- تولید بیش از حد چربی در زیر پوست (سبوم).
- انسداد فولیکول‌های مو توسط چربی و سلول‌های مرده پوست
- باکتری‌ها
- التهاب
آکنه معمولاً در صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالایی پشت و شانه‌ها ظاهر می‌شود، زیرا این نواحی پوست بیشترین غدد چربی (چربی) را دارند. فولیکول‌های مو به غدد چربی متصل هستند.
دیواره فولیکول ممکن است برآمده شده و یک سر سفید ایجاد کند یا ممکن است تبدیل به سطح باز شده و تیره شود و باعث ایجاد جوش سرسیاه گردد. یک جوش سرسیاه در واقع منافذ مملو از باکتری و روغن است که وقتی در معرض هوا قرار می‌گیرد قهوه‌ای می‌شود.
جوش‌ها لکه‌های قرمز برجسته با مرکز سفید هستند که وقتی فولیکول‌های مسدود شده مو ملتهب یا با باکتری عفونی می‌شوند ایجاد می‌گردند. انسداد و التهاب در اعماق فولیکول‌های مو باعث ایجاد توده‌های کیست مانند در زیر سطح پوست شما می‌شود. سایر منافذ پوست شما، که منافذ غدد عرق هستند، معمولاً در ایجاد آکنه نقش ندارند.
بیشتر بخوانید: ۵ اقدام مهم در تغذیه برای داشتن پوستی بهتر
![علل بوجود آمدن جوش زیرپوستی]()
برخی عوامل که باعث تحریک یا بدتر شدن آکنه می‌شوند
- تغییرات هورمونی. آندروژن‌ها هورمون‌هایی هستند که در پسران و دختران در دوران بلوغ افزایش می‌یابند و باعث بزرگ شدن غدد چربی و سبوم بیشتر می‌شوند. تغییرات هورمونی در دوران میانسالی، به‌ویژه در زنان، می‌تواند منجر به جوش‌ها شود.
- مصرف داروهای خاص. به عنوان مثال می‌توان به داروهای حاوی کورتیکواستروئیدها، تستوسترون یا لیتیوم اشاره کرد.
- رژیم غذایی. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف برخی مواد غذایی، از جمله غذاهای غنی از کربوهیدرات، مانند نان، شیرینی و چیپس، ممکن است آکنه را بدتر کند.
- استرس. استرس باعث جوش زیرپوستی نمی‌شود، اما اگر قبلاً آن را داشته‌اید، استرس ممکن است آن را بدتر کند.
شایعاتی درباره جوش زیرپوستی
این عوامل تأثیر کمی بر آکنه دارند:
- شکلات و غذاهای چرب. خوردن شکلات یا غذای چرب هیچ تأثیری بر آکنه ندارد.
- بهداشت. آکنه به دلی کثیفی پوست ایجاد نمی‌شود. در واقع، شستن بیش از حد پوست یا تمیز کردن آن با صابون‌های خشن یا مواد شیمیایی، پوست را تحریک می‌کند و می‌تواند آکنه را بدتر کند. بهتر است از ژل‌های شستشو صورت استفاده نمایید.
- لوازم آرایشی. لوازم آرایشی لزوماً آکنه را بدتر نمی‌کنند، به خصوص اگر از نوع بدون روغن استفاده می‌کنید که منافذ را مسدود نمی‌کند. بهتر است آرایش را با تونیک پاک کننده صورت پاک نمایید.
عوارض جوش زیرپوستی
افرادی که پوست تیره‌تری دارند بیشتر از افرادی که پوست روشن دارند این عوارض آکنه را تجربه می‌کنند:
- جای زخم. تورفتگی‌ها در پوست (زخم آکنه) و زخم‌های ضخیم (کلوئید) می‌توانند پس از بهبود آکنه به مدت طولانی باقی بمانند.
- تغییرات پوستی. پس از از بین رفتن آکنه، پوست آسیب دیده ممکن است نسبت به قبل از بروز بیماری، تیره‌تر (هایپرپیگمانته) یا روشن‌تر (هیپوپیگمانته) باشد.
عواملی که خطر بروز جوش زیرپوستی را بیشتر می‌کنند
- سن. افراد در هر سنی ممکن است به آکنه مبتلا شوند، اما بیشتر در نوجوانان دیده می‌شود.
- تغییرات هورمونی. چنین تغییراتی در دوران بلوغ یا بارداری رایج است.
- سابقه خانوادگی. ژنتیک در بروز جوش زیرپوستی نقش دارد. اگر هر دوی والدین شما آکنه داشتند، احتمالاً شما نیز به آن مبتلا خواهید شد.
- مواد چرب یا روغنی. ممکن است در جایی که پوست شما با روغن یا لوسیون‌ها و کرم‌های نامرغوب تماس پیدا می‌کند، آکنه ایجاد شود. توصیه می‌کنیم از فوم پاک کننده صورت مرغوب برای پوست خود استفاده نمایید.
- اصطکاک یا فشار روی پوست. این امر می‌تواند ناشی از وسایلی مانند تلفن، تلفن همراه، کلاه ایمنی، یقه تنگ و کوله پشتی باشد.
![انواع روش‌های درمان جوش زیرپوستی]()
انواع روش‌های درمان جوش زیرپوستی
راه‌های مختلفی برای درمان آکنه وجود دارد که بر اساس سن ، نوع بیماری و شدت آن متفاوت می‌باشند. ممکن است یک پزشک مصرف داروهای خوراکی، استفاده از داروهای موضعی یا استفاده از درمان‌های خانگی را برای درمان پوست شما توصیه کند. هدف از درمان آکنه جلوگیری از ایجاد جوش‌های جدید و التیام لک‌های موجود روی پوست شما است.
داروهای موضعی آکنه
ممکن از پزشک پوست و مو از یک داروی موضعی آکنه برای درمان پوست شما استفاده نماید. می‌توانید این داروها، مانند لوسیون یا کرم مرطوب کننده صورت را به طور مستقیم روی پوست خود بمالید. این محصولات شامل مواد زیر هستند:
بنزوئیل پراکسید:
این دارو به عنوان یک محصول بدون نسخه و به عنوان ژل شستشوی صورت در دسترس است. این دارو باکتری‌های سطحی را که اغلب آکنه را تشدید می‌کند، هدف قرار می‌دهد.
اسید سالیسیلیک:
این دارو برای آکنه به عنوان فوم پاک کننده صورت یا لوسیون بدون نسخه موجود است که به برداشتن لایه بالایی پوست آسیب دیده کمک می‌نماید. اسید سالیسیلیک سلول‌های مرده پوست را از بین می‌برد تا از مسدود شدن فولیکول‌های مو جلوگیری کند.
اسید آزلائیک:
این دارو یک اسید طبیعی است که در غلات مختلف مانند جو، گندم و چاودار یافت می‌شود. میکروارگانیسم‌های روی پوست را از بین می‌برد و تورم را کاهش می‌دهد.
رتینوئیدها (مشتقات ویتامین A):
رتینول که بدون نسخه در دسترس هستند، جوش‌های سرسیاه و سرسفید را درمان کرده و به جلوگیری از مسدود شدن منافذ کمک می‌کند. اکثر افراد کاندیدای درمان با رتینوئید هستند. این داروها درمان موقتی نمی‌باشند و برای جلوگیری از ایجاد جوش‌های جدید باید در کل ناحیه پوستی که دچار آکنه شده، استفاده شوند. چندین ماه طول می‌کشد تا نتایج استفاده از این دارو را ببینید.
آنتی بیوتیک‌ها:
آنتی بیوتیک‌های موضعی مانند کلیندامایسین و اریترومایسین باکتری‌های سطحی که تشدیدکننده جوش زیرپوستی هستند را کنترل می‌کنند. آنتی بیوتیک هایی که با بنزوئیل پراکسید ترکیب شوند مؤثرتر خواهند بود.
داپسون:
داپسون یک ژل موضعی است که خاصیت ضد باکتریایی نیز دارد و آکنه ملتهب را درمان می‌کند.
داروهای خوراکی
داروهای آکنه خوراکی قرص‌هایی هستند که برای از بین بردن آکنه مصرف می‌شوند. انواع داروهای آکنه خوراکی شامل موارد زیر هستند:
آنتی بیوتیک‌ها:
آنتی بیوتیک‌ها جوش‌های زیرپوستی ناشی از باکتری‌ها را درمان می‌کنند. آنتی‌بیوتیکهای رایج برای آکنه عبارتند از: تتراسایکلین، مینوسیکلین و داکسی سایکلین.
ایزوترتینوئین:
ایزوترتینوئین یک رتینوئید خوراکی است. ایزوترتینوئین اندازه غدد چربی را کوچک می‌کند تا از شکل‌گیری آکنه جلوگیری نماید.
داروهای ضد بارداری:
استفاده از برخی از داروهای ضد بارداری گاهی اوقات می‌تواند به زنان و افرادی که آکنه دارند کمک کند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) چندین نوع قرص ضد بارداری را برای درمان آکنه تأیید کرده است. این قرص‌ها حاوی ترکیبی از استروژن و پروژسترون هستند.
هورمون درمانی:
هورمون درمانی برای برخی از افراد مبتلا به آکنه مفید است، به خصوص اگر در طول قاعدگی یا دوره‌های نامنظم ناشی از آندروژن اضافی شاهد ظهور آکنه هستید. هورمون درمانی شامل دوز کم استروژن و پروژسترون یا دارویی به نام اسپیرونولاکتون است که اثر برخی هورمون‌ها را در سطح فولیکول‌های مو و غدد چربی شما مسدود می‌کند.
درمان‌های اضافی آکنه
اگر داروهای موضعی یا خوراکی برای آکنه شما به خوبی کار نمی‌کنند یا اگر زخم‌هایی از آکنه دارید، ممکن است پزشک انواع مختلفی از درمان‌های آکنه را برای پاکسازی پوست شما توصیه کند، از جمله:
استروئیدها:
استروئیدها می‌توانند آکنه‌های شدید را با تزریق در گره‌های بزرگ برای کاهش التهاب درمان کنند.
لیزر:
لیزر و نور درمانی زخم و اثر جوش زیرپوستی را درمان می‌کند. لیزر گرما را به کلاژن زخمی زیر پوست شما می‌رساند. این روش درمانی به پاسخ ترمیم زخم بدن شما برای ایجاد کلاژن جدید و سالم متکی است که رشد پوست جدید را برای جایگزینی آن بهبود می‌بخشد.
لایه برداری شیمیایی:
در این درمان از مواد شیمیایی مخصوص برای برداشتن لایه رویی پوست قدیمی استفاده می‌شود. پس از برداشتن لایه رویی پوست، پوست جدید صاف‌تر می‌شود و می‌تواند زخم آکنه را کاهش دهد.
![درمان جوش زیر پوستی با روش های خانگی]()
چگونه می‌توانی آکنه خود را در خانه از بین ببرید؟
اگر آکنه دارید، می‌توانید یک روال مراقبت از پوست در خانه را شروع کنید تا به رفع آکنه کمک کند:
- حداقل یک بار در روز پوست خود را با آب گرم (نه داغ) و یک تونیک پاک کننده صورت ملایم بشویید. پاک کننده‌ها محصولات مراقبت از پوست بدون نسخه هستند که به تمیز کردن پوست شما کمک می‌کنند.
- پوست خود را بعد از ورزش یا عرق کردن با ژل شستشوی صورت بشویید.
- از استفاده از محصولات مراقبت از پوست با الکل، مواد قابض، تونرها و لایه بردارها که می‌توانند پوست شما را تحریک کنند، خودداری کنید.
- آرایش خود در پایان روز یا قبل از رفتن به رختخواب با فوم پاک کننده صورت پاک نمایید.
- یک کرم آبرسان صورت بدون روغن برای استفاده روی پوست بعد از پاکسازی انتخاب نمایید.
- از ترکیدن، برداشتن یا فشار دادن آکنه خودداری کنید. اجازه دهید پوست شما به طور طبیعی بهبود یابد تا از ایجاد جای زخم روی پوست خود جلوگیری کنید.
چه مدت طول می‌کشد تا آکنه از بین برود؟
به طور متوسط بین یک تا دو هفته طول می‌کشد تا جوش زیرپوستی به خودی خود از بین برود. با درمان دارویی و یک روال مراقبت از پوست خوب، می‌توانید زمان بهبودی بدن خود را تسریع کنید تا این بیماری پوستی سریع‌تر از بین برود. برای آکنه شدید، ممکن است چندین هفته طول بکشد تا آکنه شما حتی با درمان از بین برود.
بیشتر بخوانید: مهمترین رازهای داشتن پوست صاف و شفاف
سخن پایانی
جوش زیرپوستی یک بیماری پوستی است که زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌گردند. این بیماری بیشتر در بین نوجوانان دیده می‌شود، اگرچه افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
درمان‌های مؤثری برای جوش زیرپوستی در دسترس هستند، اما این بیماری می‌تواند پایدار باشد. در صورتیکه آکنه شما خفیف است می‌توانید از درمان‌های خانگی و محصولات موجود در وبسایت رسمی محصولات مراقبت از پوست و مو فب‌پابلیک استفاده کنید، در غیر اینصورت بهتر است با یک پزشک مشورت نمایید.